VOORWOORD
Nadat Paus Johannes Paulus II op zaterdag 2 april 2005 overleed, verzamelde zich al vlug een enorme menigte op het Sint Pietersplein en in de straten van Rome. “Santo subito” hoorde men scanderen, “Onmiddellijk heilig”. Voor velen die deze paus gevolgd hadden gedurende de 27 jaar van zijn Petrusambt, was het duidelijk dat hij werkelijk een heilig leven had geleid, geïnspireerd door een diep geloof en bezield met een heroïsche dienstbaarheid. Daarom was hun wens dat de Kerk hem zo vlug mogelijk zou opnemen in de canon (lijst) der heiligen. Dit zijn overledenen waarvan de Kerk plechtig verklaart dat hun ziel wegens hun voorbeeldig christelijk leven met zekerheid in Gods hemelse rijk is opgenomen. De katholieke gelovigen kunnen hen van dan af officieel als heiligen vereren en tot hen bidden, als hun voorsprekers bij God, voor de verhoring van hun gebeden. Een heiligverklaring vergt een omslachtige procedure in verschillende etappes, die vele jaren kunnen aanslepen. Daarenboven moeten er minstens twee spontane en medisch onverklaarbare genezingen, die plaatsvonden na aanroeping van de kandidaat-heilige, worden vastgesteld, onderzocht en als miraculeus door de Kerk erkend.
De procedure voor de heiligverklaring van Johannes Paulus II verliep in een recordtijd. Op 27 april 2014, iets meer dan negen jaar na zijn overlijden, werd hij samen met Johannes XXIII, de initiatiefnemer voor het 2e Vaticaans Concilie, door paus Franciscus heilig verklaard. Zijn feestdag valt op 22 oktober, de dag van zijn ambtsaanvaarding als paus in 1978. Over zijn rijkgevulde leven kan men vele boeken schrijven. O.a. een Vlaams theaterstuk en een Italiaanse musical werden al aan hem gewijd (1). Pater Daniël Maes, Norbertijn van de Abdij van Postel, schetst hierna in grote trekken de levensloop en verwezenlijkingen van deze uitzonderlijke persoonlijkheid, die wereldwijd zoveel mensen wist te begeesteren. Hij stelde zijn leven volledig ten dienste van zijn geliefde Kerk en leidde haar met wijsheid en vooruitziendheid de éénentwintigste eeuw binnen.
“Hoge bomen vangen veel wind”, zeker in de stormachtige ideologische ontwikkelingen van onze tijd. Het is dus gemakkelijk om deze fenomenale leidersfiguur met goedkope kritiek en laster te beladen. Hijzelf wees ons liever de juiste weg dan zijn tijd te verliezen met kritiek op anderen. Vergevingsgezind bezocht hij de man die hem had willen doden in zijn cel. Nederig vroeg hij om vergiffenis voor de fouten van de Kerk tegenover het Joodse volk. Speciale aandacht had hij voor de jongeren en hun vele vragen. Voor zijn morele rechtlijnigheid, zijn inzet voor vrede, waarheid, gerechtigheid en respect voor ieders culturele achtergrond, evenals voor zijn intellectuele, godsdienstige en opvoedkundige realisaties, verdient hij terecht de bijnaam “De Grote”.
————————————————————
23-08-2011
HOOFDSTUK 1
Johannes Paulus II kan ons op vele wijzen inspireren en bemoedigen. Graag wil ik hiervan een overzicht geven in meerdere artikeltjes. En daarmee kunnen we nog maar een beperkt aantal markante eigenschappen uit zijn leven aanstippen.
Deze paus heeft op belangrijke mate het geweten van de mensheid vertolkt. De westerse media hebben ons gedurende bijna heel zijn pontificaat trachten wijs te maken dat zijn inzichten en zijn streving achterhaald waren in vergelijking met die van vele westerse theologen. Onze media kennen – nog steeds – vooral twee hokjes: progressief en conservatief. Wie propaganda voert voor contraceptie, condooms, homoseksualiteit en vrouwelijke priesters wordt verheven tot de fel begeerde toppen van het progressieve paradijs. Wie hieraan welbewust niet wil meewerken wordt neergeworpen in de afgrond van de conservatieve poel en hij of zij zal er heel moeilijk nog uit komen. Verder is al de rest nagenoeg waardeloos omdat het onbruikbaar is voor sensatie en amusement.
Hoezeer de wereld naar deze paus anders keek dan in ons landje gebruikelijk was, bleek bij zijn begrafenis op 8 april 2005. Een nooit eerder geziene menigte én verscheidenheid van mensen uit alle delen van de wereld samen: rijk en arm, jong en oud, boeddhisten, Hindoes, moslims, Joden en christenen uit alle kerken. Hoge moslimleiders keken op naar het kruis en luisterden naar de Heilige Schrift, door God gegeven aan het joodse volk voor heel de mensheid. De groten der aarde, presidenten, regeringsleiders en staatshoofden schudden elkaar de hand, terwijl sommige landen die ze vertegenwoordigden elkaar als vijand beschouwden. En dan de menigte. Met miljoenen waren ze die baden, zongen, weenden en juichten op het Sint-Pietersplein, of in de stad verzameld rond grote videoschermen. En wie schat de aardbewoners die alles op hun tv thuis volgden? Het geheel werd non stop ook in heel de Arabische wereld uitgezonden. Deze begrafenis mogen wij noemen: een openbaring van het christelijk geloof en van de universele Kerk aan de hele wereld.
Natuurlijk was Johannes Paulus II een uitzonderlijk sociaal bewogen man, een vader voor armen en onderdrukten, een bewerker van vrede door dialoog, een vriend die alle mensen en volken de hand wilde reiken. Was hij alleen maar een goede maatschappelijke werker? Ja, hij was ook een goed acteur en fervente verdediger van de Poolse cultuur. Was dat zijn geheim? Een originele ster aan de hemel van de showbizz? Neen. In deze man was niets anders te vinden dan het vuur van het christelijk geloof en het licht van de katholieke kerk (in de zin van universeel), die op unieke wijze in hem zichtbaar werden. Dit is de bron, waaruit de rivier ontsprong.
De hartstocht van Johannes Paulus II vinden we in zijn vurig geloof in Jezus Christus en zijn liefde voor de Kerk. Het is een stevig bijbels geloof, gevoed door de kerkvaders en de mystici. Zo is hij als paus onmiddellijk begonnen aan de ontwikkeling van zijn eigen kleine “Summa Theologica” (2), een theologie van de Drie-eenheid, oorsprong en einddoel van alles. Met kinderlijke eenvoud was hij hierbij toegewijd aan Maria: “Totus tuus” (Geheel de uwe) was zijn slogan. Dit willen we in een volgend artikeltje uitwerken.
(1) N.v.d.r. Het toneelstuk “Santo Subito” is van de Vlaamse schrijver Wolfgang Meister. De Italiaanse musical heet in het Engels “Karol Wojtyła, The True Story”. De première vond plaats in Krakow, Polen, op 2 april 2014, op zijn sterfdatum dus en vlak voor zijn heiligverklaring.
(2) Dit bekendste werk van Thomas van Aquino (1225-1274) wordt ook “Summa Theologiae” genoemd. Het is een compendium van de toen bestaande theologische inzichten en behoort tot de meest invloedrijke werken uit de literatuur.
Forumcatholicum 