Open brief aan de Belgische Katholieke geestelijkheid

23-04-2021

Hoe stoppen we de verdere neergang van onze Kerk?

Beste Broeders en Zusters, aangesteld om Gods volk te onderrichten en voor te gaan,

Deze open brief is een antwoord op de bijzondere omstandigheden die we in onze Belgische kerkprovincie beleven. De recente gebeurtenissen dwingen ons, als trouwe katholieken, tot deze ongewone stap. Onze Kerk is sinds langere tijd stelselmatig aan het wegkwijnen en dreigt nu helemaal ten onder te gaan in een onnodige broedertwist. Onnodig, omdat de voornaamste aanleiding hiertoe de welbekende kerkleer is over de seksuele moraal, duidelijk omschreven in de Catechismus van de Katholieke Kerk.

In zijn voorwoord hierop schreef de Heilige Johannes Paulus II: “Moge door het eendrachtige en elkaar aanvullend werk van alle lagen waaruit het volk van God is opgebouwd, de Catechismus gekend en door allen aanvaard worden opdat de eenstemmigheid van het geloof, waarvan bron en beginsel gelegen is in de Drievuldige Eenheid, versterkt wordt en uitgebreid tot aan de grenzen der aarde”.

Misschien valt onze Kerkprovincie niet binnen deze grenzen, want wat bij ons via de media en zelfs vanop sommige kansels verkondigd werd en wordt, staat in meerdere opzichten volledig haaks op de Catechismus. Dit draagt dus zeker niet bij tot de na te streven eenheid binnen een katholieke (“universele”) Kerk. Het staat ook haaks op de veronderstelde continuïteit van de Kerkleer en dat is nog ernstiger. Een Kerk die vandaag tegenspreekt wat ze gisteren en alle eeuwen voorheen verkondigde verliest onherroepelijk haar geloofwaardigheid, want voor dit laatste beroept zij zich op de H. Geest.

Een geest die zichzelf in de loop der tijd flagrant tegenspreekt kan moeilijk nog heilig worden genoemd, zeker als hij de gelovigen gedurende 20 eeuwen morele verplichtingen oplegde, die volgens zijn nieuwe inzichten verkeerd of onbarmhartig zouden zijn. Zij die zulke geest navolgen degraderen hun leer de facto tot aanpasbare maatschappelijke richtlijnen, op maat van wat hun tijdgenoten graag nog wensen te aanvaarden. Aldus creëren zij een pseudokatholicisme “à la carte” of “à la mode”.

Christus heeft zijn Kerk niet gesticht om zo hoog mogelijk ledencijfers te bereiken en zeker niet om uiteenlopende seksuele verbintenissen te “zegenen”. Logischerwijze zouden we dan na de hetero- en homofiele paren moeten overgaan tot het zegenen van biseksuele trio’s of kwartetten, om daarna de (her)trouwlustige transseksuelen te bedienen, enz. Wij hebben integendeel altijd geleerd dat Christus’ Kerk tot taak heeft de mensen de juiste weg naar de volmaaktheid en het eeuwig leven bij God te tonen. Dit kan enkel door ons af te wenden van de zondige neigingen die we allen in meerdere of minder mate hebben en na vergeving van onze fouten.

De zedenleer die de apostelen verkondigden stond in schril contrast met de gangbare gebruiken en mentaliteit van hun tijd. In de omringende volkeren waren zaken zoals knapenliefde en homoseksualiteit heel courant en door velen aanvaard. In die wereld was er één klein volkje dat dergelijke gedragingen steeds ten strengste heeft afgekeurd: de Joden. Daarvoor baseerden zij zich op Gods geboden die zij via Mozes hadden ontvangen. Uit de bijbel kunnen we afleiden dat de moraalleer die hierin vervat is minstens teruggaat tot hun stamvader Abraham, de grondlegger van de monotheïstische godsdiensten. Dezelfde bron leert ons dat de algemene oorsprong van onze zondige afwijkingen te vinden is in de ongehoorzaamheid aan Gods geboden door de stamouders van onze menselijke soort. God heeft niemand “geschapen” met seksuele of andere afwijkingen. Ons geloof leert ons dat zij allemaal het gevolg zijn van zondige menselijke gedragingen in het verleden.

We mogen dus stellen dat deze leer ons door God via zijn profeten en zijn uitverkoren volk werd geschonken voor onze redding. Christus drukte ons op het hart hieraan geen jota te veranderen (Mt. 5:18-19) en de apostel Paulus maande ons aan: “Wie Jezus Christus toebehoren hebben het vlees en zijn hartstochten gekruisigd” (Gal.5:24). Meer in detail spreekt hij zich uit in Romeinen 1:24-27, 1 Korintiërs 6:9-10, 1 Timotheüs 1:10. Ook in Judas 1:7 worden wij gewaarschuwd ons niet over te geven aan vleselijke zonden. Onze huidige Catechismus herhaalt in wezen hetzelfde (CKK, 2357-2359). De katholieke kerk heeft hierover een duidelijke en coherente visie uitgewerkt, die zowel kadert in de bescherming van een gezonde menselijke voortplanting, als in de bescherming van het heteroseksuele huwelijk en het gezin als de natuurlijke grondslag van onze familiebanden en basiseenheid van de menselijke samenleving, evenals in onze persoonlijke opdracht tot vervolmaking, enz.

Als we deze christelijke morele fundamenten verder laten uithollen, omwille van een neiging tot toegeven aan wat “de moderniteit” ons met pseudowetenschappelijke argumenten opdringt (of wegens een verkeerd begrepen “barmhartigheid”), dan werken we mee aan de ondergang van onze Kerk. Zij is immers niet gevestigd op populaire voorstellen of wetenschappelijk klinkende theorieën, maar op Gods openbaringen aan de door zijn zwakheden verblinde mens.

Nog maar een goede vijftig jaar geleden werd de interne aanpassing van onze Kerk aan de moderniteit ingezet en sindsdien is zij overal waar dit “aggiornamento” kritiekloos tot alleenzaligmakend redmiddel werd verheven drastisch achteruitgegaan. Daar is o.i. een goede remedie tegen: de terugkeer naar de evangelische en Bijbelse bronnen, niet om ze verder kapot te “herinterpreteren”, maar om ze beter te leren begrijpen en te koesteren als onze onmisbare geestelijke lichtbakens.

Beste Broeders en Zusters met een verantwoordelijke positie in onze geliefde Kerk: deze brief werd helemaal niet geschreven vanuit een rigide opstelling, of een neiging tot betweterij of paniekzaaierij, maar vanuit een erg bezorgde waakzaamheid voor de toekomst van onze Katholieke geloofsgemeenschap. Als onze westerse kerkprovincies het modernisme dat hen aantast niet radicaal afwijzen, zijn zij zoutloos geworden, nutteloos dus en gedoemd om uiteen te vallen, te verdwijnen, of tot folkloristische staatskerkjes te verworden.

Jullie opmerkingen en aanbevelingen zijn van harte welkom, als reactie onderaan deze pagina. U kan reageren met een willekeurige gebruikersnaam, maar gelieve zo mogelijk uw kerkelijke functie of stand aan te geven (broeder, zuster, leek, pastoor, …). Respectloze reacties worden niet opgenomen. U kan over dit onderwerp ook een persoonlijk artikel sturen in het venster op de pagina “Contact”, dat dan apart zal behandeld worden.

Aldus creëren we de voorwaarden voor een open en zo sereen mogelijk debat, ten dienste van een Kerk die beantwoordt aan Christus’ verwachtingen.

Met vriendschappelijke groeten,

Dirk Baeten

Ivo Van Hemelryk

13 reacties op “Open brief aan de Belgische Katholieke geestelijkheid”

Helemaal akkoord.
Wie Mijn geboden aanvaardt en ze onderhoudt, dat is degene die Mij bemint, en wie Mij bemint, zal door Mijn Vader worden bemind, en hij zal God bezitten, want God is liefde en wie bemint heeft God in zich (1ste Brief van Johannes 4; 8,16). Het is niet moeilijk om de 10 Geboden aan te leren en uit te leggen aan kinderen van zes jaar. Ze begrijpen dat ze kind zijn van vader en moeder die ze moeten eren. Zij verstaan zelfs, op hun niveau, wat ‘onkuisheid’ is! Er is moed nodig van bisschoppen, priesters en leken die de waarheid voorhouden. Het staat iedereen vrij om al dan niet toe te treden tot het katholiek geloof. Dit moet niet aangepast worden aan de tijdsgeest. God is onveranderlijk. We hebben allen een wil waarover we de absolute heerser zijn. Door die wil kunnen we de Hemel of de Hel bezitten.

Like

Deze duidelijke reactie op homoseksualiteit maakt me blij.
Waarom wordt zoveel verwarring gezaaid in de Katholieke Kerk, waarom struikelblokken leggen voor gelovigen en niet gelovigen.
Waarom geen rechtstreekse citaten uit de Bijbel, Gods ‘ Woord gebruiken, die duidelijkheid geven en begrensd zijn ?
Waarom mensen met dergelijke problemen niet begeleiden op het goede pad, als Christen, ipv hen te zegenen of sussend te spreken dat hun samenlevingsvorm ook goed is.
God verlangt toch dat ieder christen Zijn Woord predikt en niet een eigen interpretatie.

In 2 Timotheüs 3:16 en 17, staat dat de bijbel door God is geïnspireerd en gebruikt kan worden om zaken recht te zetten.

1 Korinthiers 6:9,10 vertelt wat God afkeurt. Let er misschien op dat naast homoseksualiteit, ook vele andere dingen worden opgenoemd. In vers 11 staat dat men erin kan slagen die dingen de rug toe te keren.

Romeinen 1 vanaf vers 20, verteld hoe we Jahweh kunnen zien in de schepping. Hij heeft de mens gemaakt en weet hoe we in elkaar zitten en wat het beste is voor ons. Als je het hoofdstuk tot het einde leest, zie je waar het probleem zit en waardoor de mensen een verwrongen zienswijze kunnen krijgen. Ze volgen de verlangens van hun hart in plaats van de Schepper te prijzen.

Het zijn de praktijken die niet worden goedgekeurd. Geen beoordeling van mensen, dat komt God toe.

Laat de Katholieke Kerk eens duidelijk zijn en richtlijnen van God gebruiken en deze correct interpreteren. Dat is Gods’ liefde , die veel pijn en leed zalft. Dat maakt ook God blij !

Geliked door 1 persoon

God schiep de mens naar Zijn Beeld en Gelijkenis! Zegt dat niet genoeg…?
Hij werd zelfs mens en heeft duidelijk getoond hoe te leven….tot in de dood toe!

Like

Ivo,

Dank je wel voor je moedige brieven. Hopelijk zetten ze bisschoppen, priesters en leken aan tot nadenken en tot bezinning.

Je citeert in je brief Paulus aan de Galaten : “Wie Jezus Christus toebehoren hebben het vlees en zijn hartstochten gekruisigd”. Inderdaad “wie Jezus Christus toebehoren”, maar vele mensen die zich katholiek noemen hebben geen persoonlijke vriendschaps- of liefdesrelatie met Jezus. Ze begrijpen dan ook helemaal niet waarom ze de seksuele moraal van de Kerk zouden moeten aanvaarden. Paus Franciscus – en zijn voorgangers voor hem ook al – benadrukten dat er nood is aan een nieuwe evangelisatie, aan een missionaire Kerk die het kerygma verkondigt en de mensen in nood nabij is. Een liefdevolle en biddende gemeenschap rond Jezus, dat is de katholieke Kerk. Wie Jezus echt liefheeft, zal moeite doen om de geboden te onderhouden.

Mag ik me een kleine opmerking veroorloven over de paragraaf van je brief over het Tweede Vaticaans Concilie en het ‘aggiornamento’. Als ik het goed lees, beschouw je Vaticanum II als een breuk met het verleden, als het brengen van de RKK in de moderniteit. Persoonlijk ben ik het daar niet mee eens. Emeritus-paus Benedictus sprak hierover verschillende malen en benadrukte dat het concilie geheel in eenheid met de 2000 jaar oude traditie van de Kerk is tot stand gekomen. Het concilie bereidde de Kerk wel voor op het 3de millennium. In Vlaanderen kent men de inhoud van de teksten van Vaticanum II veel te weinig. Meningen omtrent het Tweede Vaticaans Concilie zijn dikwijls gebaseerd op vooroordelen en bepaalde interpretaties binnen de Vlaamse kerkgemeenschap, maar baseren zich te weinig op de teksten zelf. Verdieping over Vaticanum II is volgens mij in Vlaanderen een noodzaak.

Dank voor alles wat je doet.
Mvg,
Philippe

Geliked door 1 persoon

De vreugde samen te mogen geloven in de kracht van de verrezen Jezus hier en nu is belangrijker dan de kwestie van de homofilie. Wat ons blijvend verbindt, ons christen zijn zou meer ons moeten boeien dan tijdelijke menigsverschillen tussen elkaar. Blijft in Mij, zegt Jezus vandaag in het evangelie.

Like

Uiteraard en gelukkig maar is het evangelie veel meer dan een seksuele moraalleer. Maar als Christus zegt: “Blijft in Mij”, dan is dat geen zeemzoet dichterlijk liefdesgebod, maar een concrete opdracht om, zoals Hij, Gods wil te volbrengen door onze zondige neigingen, begeerten en verslaafdheden te bekampen en op die manier de vrijheid en volmaaktheid van de kinderen Gods na te streven. Dat bedoelt Hij met “neem uw kruis (of uw last) op”. Dat we die weg, samen met anderen, kunnen betreden dankzij “de kracht van de Heer”: dat is de reden van onze christelijke vreugde. Niet alleen Christus is verrezen, ook wij moeten daar (met vallen en opstaan) naartoe leven, anders heeft onze vreugde geen zin en is ze ook niet blijvend of verbindend.

Like

De hier gepubliceerde reacties zijn allen van leken. Dit wijst op een grote huiver vanwege de clerus om openlijk uit te komen voor hun mening in deze zaak. Het gebrek aan transparantie binnen een Kerk die zich graag als “open” en “inclusief” aandient, is typerend voor de huidige malaise. Het stelt haar geloofswaardigheid in vraag en legt een ernstig gebrek aan vertrouwelijke omgang en samenhorigheid bloot.
Het is belangrijk duidelijkheid te scheppen over de feiten en toestanden die aan de oorsprong liggen van die kerkelijke ontsporing. Daartoe hebben we het “Responsum” dat de aanleiding was tot deze discussie gepubliceerd. Zie: “Omtrent de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht” in onze rubriek “Catechese”. Een peiling naar de grondoorzaken van de diepgaande interne spanningen vindt u in “Het centrale probleem: Wat is Liefde” onder “Thematische beschouwingen”.
In zijn persconferenties verwees Mgr. Bonny herhaaldelijk naar de besluiten van de Gezinssynode en de exhortatie “Amoris Laetitia”. In hoeverre dit terecht is, kan men nalezen in de grondige analyse van de Canis Society op: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScNA4L-nAftHoExvOiu6tLNyc7Ko3YFlpum7FXYWSwRTbHFbA/viewform .

Like

Beste,
Ik heb heel lang getwijfeld of ik ging antwoorden op de eerste mail die ik ontving, maar vandaag het weekend waar om eenheid gebeden wordt, en de tweede mail die ik ontving wil ik toch wel antwoorden
ik wordt ongelooflijk kwaad als ik deze mails lees. Gaat het hier over de interpretatie van de kerkelijke wet ? Moet het niet gaan om de boodschap die Jezus ook dit weekend preekt. De christelijke kerk is geen club van mensen die samen het met elkaar in alles eens zijn
maar een groep van mensen die samen maar één echt voorbeeld hebben: Jezus van Nazareth. Hij maakt ons eensgezind
niet in de zin van eenheid maakt macht maar eensgezind in de liefde tot de weerloze, tot de mens die de liefde van een ander mens nodig heeft:
Ik ben niet zo thuis in alle aggiornamento’s e.d. Maar is onze moeder de kerk een plaats waar “iedereen” zich mag thuis voelen.? Zonder zich schuldig te moeten voelen over “anderslievendheid” en andere zaken zoals echtscheiding enz. Moeten wij niet net als Jezus (en ik gebruik hier nu heel bewust het woord Barmhartigheid) barmhartig zijn voor onze medemensen.
Jezus heeft in het Evangelie genoeg voorbeelden gegeven, (de vrouw die gestenigd ging worden, enz.) Bemin uw naaste als uzelf.. of wordt dit geïnterpreteerd als : ik wil u beminnen, gij mijn naaste als je net bent zoals ik, en niet afwijkt van wat “ ik-wij” vinden dat hoort.
Het heterosexuele huwelijk ook daar zie ik vaak heel veel problemen, mishandelingen psychisch en fysiek, onderdrukkingen enz. Soms kunnen mensen niet anders dan scheiden. Wat met het misbruik in de kerk ? wie zal de steen werpen ?
Het heterosexuele huwelijk als “enig en zaligmakend” beschouwen is niet ok.
Het gezin als de natuurlijke grondslag van familiebanden is voor mij ook heel belangrijk, maar het maakt mij niet uit dat er 2 mama’s of 2 papa’s of 1 mama en 1papa samen met kinderen een gezin vormen. Zolang zij maar een zegen zijn voor elkaar en elkaar liefhebben.
Staat liefde en verdraagzaamheid voor onze medemens haaks op de Boodschap van God dat wij allemaal Zijn schepselen zijn.
De enige leidraad in het geloof is voor mij het evangelie: En daar zie ik een Jezus die barmhartig, vergevingsgezind en verdraagzaam is. Die “de blijde boodschap” “de liefde” van God Zijn Vader handen en voeten geeft.
“Anderslievende mensen” zijn mensen zoals u en ik. Ook zij hebben recht op een plaats binnen onze gemeenschappen. Hen een probleem noemen vind ik niet ok. Sommigen hebben een probleem met hen.
In het evangelie staat : “Zou een moeder haar kind…. Nee… !! Vraagt God dit werkelijk van ons ? Nee… !!!
Staat liefde en verdraagzaamheid voor onze medemens haaks op de veroordeling van elke mens die niet is zoals “sommigen” zouden willen.
Feit is misschien, dat de neergang van onze Kerk, precies te maken heeft met onverdraagzame en liefdeloze houdingen van mensen.
De sexuele moraal duidelijk omschreven in de catechismus van de Katholieke Kerk is geschreven door mannen in andere tijdsgeest.
Ik ben er stellig van overtuigd dat openheid, gesprek, veel liefde voor mekaar , evangelische waarden, zouden kunnen bijdragen tot een heropbloei van ons mooie geloof. Niet het interpreteren van de wetten want dan zijn we bezig als de Farizeeën, en we weten hoe Jezus daar op reageerde
Trouwens moeten wij ons niet enkel aan God verantwoorden ? Hij zal over ons oordelen. En ik vertrouw nog altijd op Zijn “Barmhartigheid” en zijn liefde voor iedereen.
Ook ik ben bezorgd om onze Katholieke kerk. Ik zie heel veel mooie en goede dingen gebeuren, die niet het wereldnieuws halen maar die geïnspireerd zijn op het Evangelie door gewone mensen zoals u en ik.
Moeten wij ons niet hoeden voor al te fundamentalistische en extremistische houdingen, of voeren wij terug een inquisitie in?
Zou het niet beter zijn om in alle respect, zonder onze meningen aan elkaar op te dringen, en in liefde voor onze medemensen en ons “geloof” samen te leven.
Eenheid in verscheidenheid in Gods “universele kerk” begin van een nieuwe wereld!!!

Like

Beste Maira,
Je antwoord zit vol goede bedoelingen en getuigt ongetwijfeld van een wil tot christelijke samenhorigheid en barmhartigheid. Maar zonder dat je het beseft zet je heel de evangelische boodschap op haar kop. De barmhartigheid die Jezus beoefende bestond er nooit en nergens in de zonden goed te praten, maar de zondaar te vergeven, nadat hij/zij zich bewust werd van zijn/haar verkeerde levensweg. De zondigheid van homoseksuele relaties is geen gevoels- of culturele kwestie, maar het gevolg van Gods bedoeling met ons, namelijk ons op weg te zetten naar het volle leven bij Hem. Dat die weg helemaal niet strookt met deze van de moderniteit, die ons wil aanpraten dat alle gezinsvormen dik in orde zijn, is zonder meer duidelijk.
Gods weg impliceert de zorg voor een gezonde en liefdevolle samenleving en voor gezonde toekomstige generaties. Dat is de reden waarom Jezus ons zeer duidelijk gemaakt heeft dat echtscheiding niet geoorloofd is, omdat dit de noodzakelijke gezinsstabiliteit aantast en de weg opent voor ontsporingen en misbruiken. Hetzelfde geldt voor homoseksuele en andere relaties die niet gericht zijn op een gezonde voortplanting. Misschien maakt het je niet uit of een gezin twee of meer mama’s of papa’s hebben, maar het gaat helemaal niet om jou, maar om de kinderen. Zoals de Kerk en het menselijk gezond verstand ons leren hebben worden die best opgevoed door een echte vader en moeder, in een gezonde complementariteit.
Er wordt hier ook nergens beweerd dat iedereen hetzelfde moet zijn, maar we moeten wel allemaal dezelfde weg opgaan: deze van vervolmaking. Allen hebben we zwakheden en veel van onze zwakheden bevinden zich in ons gevoelsleven, meer in het bijzonder in onze seksuele neigingen. God heeft ons opgedragen die te leren beheersen en in de gezonde richting te sturen, waarvan Hij van bij de aanvang zag “dat het goed was”. Al wat daarvan afwijkt is gewoon “niet goed” en zal ook nooit goede vruchten dragen. Relaties die hieraan niet beantwoorden, kunnen volgens aardse normen misschien uiterlijk en tijdelijk een “zegen” lijken voor elkaar, maar God zal hun relatie niet zegenen, want zij druist in tegen zijn wil.
Onze christelijke naastenliefde bestaat er niet in alles goed te keuren, maar om de mensen met woord en eigen voorbeeld de goede weg in de richting van hun vervolmaking te tonen. Dit betekent niet dat wij degenen die deze weg niet kiezen veroordelen, maar wel dat wij de moed moeten hebben om hen de waarheid te verkondigen, zoals Jezus die ons heeft geleerd en voorgedaan. Zoals hier herhaaldelijk gezegd, is dat niet de gemakkelijkste weg, maar wel deze die Jezus ons aanwees: “Wie mij wil volgen neme zijn kruis op”. De Kerk is er niet om al wat mensen goed of plezant vinden te zegenen, maar om de ware barmhartigheid te beoefenen: mensen van hun zondige zwakheden te verlossen.
De neergang van de Kerk is helemaal niet het gevolg van onverdraagzaamheid of liefdeloosheid. Zowel geografisch als in de tijd zien we de Kerk achteruit gaan, als zij haar werkelijke taak uit het oog verliest en werelds wordt. Bij ons is dat het geval geweest vanaf de jaren zestig, toen de zogenaamde “seksuele bevrijding” op gang kwam. De seksuele moraal in de catechismus is gebaseerd op de Bijbelse voorschriften en het onderricht van Jezus en zijn apostelen. Dat is “tijdeloos”, want mensen zijn in de grond overal en altijd dezelfde, met gelijkaardige noden, verlangens, driften en zwakheden. Het is ook geen “mannenmoraal”, zoals je suggereert, want zij is voor beide geslachten even geldig.
Je spreekt over de farizeeën, maar je doet in feite hetzelfde als zij: je gaat op Jezus af en zegt Hem dat “het verbod op echtscheiding niet meer van deze tijd is”. Lees maar eens goed wat Jezus’ antwoord hierop was. Hij heeft heel duidelijk gesteld dat Hij NIET is gekomen om de Wetten die God aan Mozes schonk te veranderen, maar om ze vervolmaken, d.w.z. te kaderen in Gods liefde tot ons. Daarin past geen “inquisitie” en het is nogal grotesk om daarmee uit te pakken, zoals jij doet. Verscheidenheid in mening is daarin mogelijk, maar daar zijn uiteraard grenzen aan. Het is precies de taak van onze Kerk om te tonen waar zich Gods krijt- en grenslijnen bevinden. Daarbuiten vinden we de vruchten van de menselijke zondeval, daarbinnen de genade van Degene die onze zonden op zich nam.

Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s